حاج میرزا کمال الدّین ابوالهدی کلباسی فرزند میرزا ابوالمعالی بن حاج محمّدابراهیم، عالم فقیه زاهد، مجتهد اصولی، در زهد و تقوی مانند پدر بزرگوار و برادر عالی‌مقدار خود (میرزا جمالالدّین) بی‌مثل و مانند بود، و در مکارم اخلاق و صفات و حالات روحانی کم نظیر در ۲۲ شعبان ۱۲۷۸ در اصفهان متولّد شده، و نزد پدر دانشمند خود به تحصیل پرداخت، و پس از وفات ایشان در درس حاج شیخ محمّدباقر نجفی مسجدشاهی حاضر شد، سپس به همراه برادرش به عتبات عالیات رفت، و از محضر درس آخوند خراسانی و آقا سیّدمحمّدکاظم یزدی مستفیض گردید. ایشان از علمای عالی‌قدری چون حاج میرزا‌هاشم چهارسوقی، آقا سیّدحسن‌صدر کاظمینی و حاج ملاّعلی‌محمّد نجفآبادیاجازه دریافت نمود. وی پس از بازگشت به اصفهان به تدریس پرداخته، و نماز جماعت را در مسجد جوجه، جنب مسجد حکیم، اقامه می‌فرمود. وی در اغلب علوم همچون فقه، اصول، حدیث، منطق، هیات و خصوصا رجال مهارت داشته است. سرانجام در شب سه‌شنبه ۲۷ ربیع‌الثّانی ۱۳۵۶ق در اصفهان وفات یافت، و در کنار پدر، در بقعه تکیه میرزا ابوالمعالی واقع در تخت فولاد مدفون گردید. مادّه تاریخ وفات ایشان را میرزا حسن خان جابرانصاری ضمن قطعه‌ای چنین یافته است: جاء البشیر مُهنَیا و مورّخا: «اتل السّلام علی مَن اتّبع الهُدی»
این کتب و رساله‌ها از تالیفات او است: ۱. البدر التّمام، در احوال پدر و جدّ والامقام خود، مطبوع؛ ۲. التّحفه الی سلاله النّبوّه، و آن اجازه‌ای است که جهت آیت‌اللّه العظمی مرعشی نجفی مرقوم فرموده‌اند، مطبوع در کتاب المسلسلات؛ ۳. حاشیه بر کفایه الاصول؛ ۴. الدّر الثّمین فی جمله من المصنّفات و المصنّفین؛ ۵. درّه البیضاء، در اجازه حدیث؛ ۶. زلاّت الاقدام، در اشاره به اشتباهات رجالی برخی از اعلام؛ ۷. سماء المقال فی تحقیق علم الرّجال که در دو جلد به سعی فرزند فاضل ایشان آقامحمّد کلباسی در قم به طبع رسیده است؛ ۸. الصّراط المستقیم فی التّمییز بین الصّحیح و السّقیم؛ ۹. الفوائد الرّجالیّه، حاوی سی فایده و غیره.
[۱]نجفی‌کلباسی، محمدعلی، احوال حاجی کرباسی و اولادش، ص۱۰۱-۱۰۷.
