کسب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کسب: (وَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا یَکْسِبُونَ) «کسب» به معنای تحصیل کردن چیزی از روی
اراده و
اختیار است،
تعبیر «
کسب» شاید از این نظر باشد که: گنهکار در یک محاسبه کوته‌بینانه، انجام
گناه را به سود خویش و ترک آن را به زیان خود می‌پندارد.
(فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِيَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا يَكْسِبُونَ) (پس واى بر آنها كه نوشته‌اى با دست خود مى‌نويسند، سپس مى‌گويند: «اين، از طرف خداست.» تا آن را به بهاى اندكى بفروشند. پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند؛ و واى بر آنان از آنچه از اين راه به دست مى‌آورند!)
شیخ طبرسی در
مجمع البیان می‌فرماید: و واى بر آنها از آنچه از آن بدست آوردند در ماء موصوله دو احتمال است:
اول اينكه منظور معاصى و گناهان باشد.
دوم منظور
مال حرام و رشوه‌هاى نابجايى كه بزرگان
یهود از عوام ميگرفتند.
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کسب»، ص۴۶۰.
