• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کتاب (اسماء و صفات قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: کتاب (ابهام‌زدایی).


کتاب یکی از اسامی قرآن می‌باشد.



«کتاب» مصدر، و به معنای کتابت (نوشتن)، مکتوب (نوشته شده)، جمع و گردآوری، وجوب و لزوم و… آمده است.
«کتاب» یکی از مشهورترین اسامی و صفات قرآن است و در حدود هشتاد مورد، از قرآن با لفظ «کتاب» یاد شده است. در ادله اربعه از علم اصول فقه (کتاب (قرآن)، سنت ، عقل و اجماع ) و منابع فقه نیز از قرآن به عنوان کتاب یاد می‌شود.


علل انتخاب نام کتاب برای قرآن:
۱. چون قرآن در سطور نگاشته شده است؛
۲. به سبب جمع شدن انواع علوم، قصص و اخبار به شیواترین شکل ممکن در قرآن؛
۳. تکالیفی از سوی خدای متعالی در قرآن بر مردم واجب شده است؛ از این رو، قرآن را کتاب نامیده‌اند.
[۳] سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ص۸۱.
[۴] رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۲۷-۳۰.
[۷] دراز، محمد عبدالله، النبا العظیم (نظرات جدیدة فی القرآن)، ص۱۲.



۱. فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲، ص۲۶۰.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۷۹-۸۰.    
۳. سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ص۸۱.
۴. رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۲۷-۳۰.
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.    
۶. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷۶.    
۷. دراز، محمد عبدالله، النبا العظیم (نظرات جدیدة فی القرآن)، ص۱۲.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کتاب (قرآن)».    


رده‌های این صفحه : قرآن | کتاب




جعبه ابزار