کبائر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کبائر: (یَجْتَنِبُونَ کَبآئِرَ) «کبائر» جمع
«کبیره» به معنای
گناهان بزرگ است، اما این که معیار کبیره بودن چیست، تفاسیر مختلفی تفسیر وجود دارد.
معيار كبيره بودن، چيست؟ بعضی آن را به گناهانی تفسیر کرده‌اند که در متن قرآن وعده
عذاب الهی نسبت به آن داده شده، و گاه به گناهانی که موجب
حد شرعی است.
بعضی نیز، احتمال داده‌اند که اشاره به
بدعت‌ها و ایجاد شبهات اعتقادی در اذهان مردم بوده باشد. ولی، اگر به معنای لغوی
«کبیره» باز گردیم، «کبیره» هر گناهی است که از نظر
اسلام، بزرگ و پر اهمیت است.
(وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ) (همان كسانى كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مى‌ورزند، و هنگامى كه خشمگين شوند
عفو مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: و كبائر الاثم عبارت است از گناهان كبيره‌اى كه آثار سوئش بزرگ است، و
خدای تعالی از جمله آنها
می‌گساری و
قمار را شمرده، و فرموده
(قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ) (دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کبائر»، ص۴۵۴.
