پهلو (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پهلو به دو طرف
سینه و
شکم گفته می شود. از آن به مناسبت در بابهای
طهارت،
صلاة و
صید و ذباحه سخن گفته شده است.
واجب است
میت مسلمان در
قبر به پهلوی راست خوابانده شود.
گذاشتن دو چوب (
جریدتین)؛ به
قول مشهور یکی بر پهلوی راست و دیگری بر پهلوی چپ میّت در قبر،
مستحب است.
اگر
زن کافر بمیرد و در شکم او بچهی مسلمان وجود داشته باشد واجب است او را در قبر به پهلوی چپ، پشت به
قبله بخوابانند؛ بهگونهای که روی بچه به سمت قبله قرار گیرد.
اگر بچه در شکم زن مرده،
زنده باشد، پهلوی چپ وی شکافته و بچه بیرون آورده میشود. برخی در این جهت، بین پهلوی چپ و راست تفاوت قائل نشدهاند.
فاصله انداختن بین
نافله و
فریضهی صبح به دراز کشیدن بر پهلوی راست و خواندن پنج
آیهی آخر
سوره آل عمران و
دعاهای وارد شده، مستحب است.
مستحب است
مرد نمازگزار هنگام
سجده، بازوهای خود را از پهلو جدا نگه دارد.
چسبانیدن
دستها بر پهلوی خود در حال
رکوع،
مکروه است.
نمازگزاری که به هیچ وجه
قدرت بر ایستادن و نشستن ندارد باید بر پهلو بخوابد؛ لیکن در اینکه نخست باید بر پهلوی راست بخوابد و در صورت
عجز از آن، بر پهلوی چپ بخوابد و یا بین آن دو،
مخیر است، اختلاف میباشد. قول اوّل، مشهور است.
فرو بردن کارد در گودی گردن
شتری که بر پهلو خوابیده و جلوی بدنش رو به قبله است، اشکال ندارد و با آن،
نحر، محقّق میشود.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج۲، ص۲۹۱-۲۹۲.