پهلوی شتر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی
آیه ۲۲
سوره حج که راجع به
قربانی در
حج می‌باشد بحث و بررسی می‌کنیم.
والبدن جعلنـها لکم من شعـئر الله لکم فیها خیر فاذکروا اسم الله علیها صواف فاذا وجبت جنوبها فکلوا منها...
«و
شترهای چاق و فربه را برای شما از
شعائر الهی قرار دادیم در آنها برای شما خیر و
برکت است، نام خدا را (هنگام
قربانی کردن آنها) در حالی که به صف ایستاده‌اند ببرید، هنگامی که پهلویشان آرام گرفت (و جان دادند) از
گوشت آنها بخورید و مستمندان قانع و فقیران معترض را نیز از آن
اطعام کنید، اینگونه ما آنها را مسخرتان ساختیم تا
شکر خدا را بجا آورید».
در روایتی از
امام صادق علیه‌السّلام جمله‌های رساتری نقل شده است فرمود: (هنگامی که
قربانی را خریدی آن را رو به
قبله کن و به هنگام
ذبح یا
نحر بگو: وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض حنیفا مسلما و ما انا من المشرکین ان صلوتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین لا شریک له و بذلک امرت و انا من المسلمین، اللهم منک و لک بسم الله و بالله و الله اکبر، اللهم تقبل منی.
واژه (صواف) جمع (صافه) به معنی (صف کشیده) است و به طوری که در روایات وارد شده منظور این است که دو
دست شتر قربانی را از
مچ تا
زانو در حالی که ایستاده باشد با هم ببندند تا به هنگام نحر زیاد تکان به خود ندهد و فرار نکند.
طبیعی است هنگامی که مقداری
خون از تن او می‌رود دست‌هایش سست می‌شود و به روی
زمین می‌خوابد، و لذا در ذیل
آیه می‌فرماید: هنگامی که پهلوی آن آرام گرفت (
کنایه از جان دادن است) از آن بخورید و
فقیر قانع وسائل معترض را نیز
اطعام کنید (فاذا وجبت جنوبها فکلوا منها و اطعموا القانع و المعتر).
فرو بردن کارد در گودی گردن
شتری که بر پهلو خوابیده و جلوی بدنش رو به قبله است، اشکال ندارد و با آن،
نحر، محقّق می‌شود.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۲۴۶، برگرفته از مقاله «پهلوی شتر».
