• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

يَحْموم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: یَحْموم (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: یحموم (لغات‌قرآن)، دُخان (مفردات‌نهج‌البلاغه)، دخان.


يَحْموم (به فتح یاء و سکون حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای دود است.


يَحْموم
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۰.    
به معنی دود است.
صحاح آن را دود
[۴] جوهری، ابونصر، الصحاح تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۵، ص۱۹۰۶.    

و قاموس هر شی‌ء سیاه گفته است.
[۵] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۱۰۱.    

در اقرب الموارد دود و هر شی‌ء سیاه آمده است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۷۲۸.    

راغب و طبرسی شی‌ای که از سوختن پیه به وجود آید معنی کرده‌اند.
[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۷.    

راغب علّت تسمیه آن را حرارت شدید و یا سیاهی که در آن هست احتمال می‌دهد.
[۹] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    


به موردی از يَحْموم که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَحْمُومٍ‌ (آیه ۴۱-۴۳ سوره واقعه)

(وَاَصْحابُ الشِّمالِ ما اَصْحابُ الشِّمالِ • فِی سَمُومٍ وَ حَمِیمٍ‌ • وَ ظِلٍّ مِنْ‌ یَحْمُومٍ‌)
[۱۰] واقعة/سوره۵۶، آیه۴۱-۴۳.    

«اصحاب شمال چه اصحاب شمال؟ در آتشی نافذ و در آب جوشانند و در سایه‌ای از دود غلیظ.»
[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۴.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۱.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۸.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۰.    
۴. ↑ جوهری، ابونصر، الصحاح تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۵، ص۱۹۰۶.    
۵. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۱۰۱.    
۶. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۷۲۸.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۷.    
۹. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
۱۰. ↑ واقعة/سوره۵۶، آیه۴۱-۴۳.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۴.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۱.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یحموم»، ج۲، ص۱۸۴-۱۸۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره واقعه
جعبه ابزار