• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَراء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَراء (به فتح واو) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای پس و پیش است. مواردی از آن در نهج‌البلاغه آمده است.



وَراءبه معنای پس و پیش است.


بعضی از مورد که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - حکمت ۴۱۶

به امام حسن (علیه‌السلام) وصیت فرمود: «لا تُخَلِّفَنَّ وَراءَكَ شَيْئاً مِنَ الدُّنْيا، فَإِنَّكَ تُخَلِّفُهُ لاَِحَدِ رَجُلَيْنِ: إِمّا رَجُل عَمِلَ فيهِ بِطاعَةِ اللهِ فَسَعِدَ بِما شَقيتَ بِهِ، وَإِمّا رَجُل عَمِلَ فيهِ بِمَعْصِيَةِ اللهِ (فَشَقِيَ بِما جَمَعْتَ لَهُ) فَكُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلى مَعْصِيَتِهِ، وَلَيْسَ أَحَدُ هذَيْنِ حَقيقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ.» «چيزى از دنیا بعد از خود باقى مگذار، زيرا آنچه باقى مى‌گذارى براى يكى از دو كس خواهد بود، يا شخصى است كه آن را در اطاعت خداوند صرف مى‌كند و سعادت‌مند مى‌گردد به همان چيزى كه تو به خاطر آن شقاوت يافته‌اى و يا شخصى است كه آن را در معصیت خداوند به كار مى‌گيرد و به وسيله آن‌چه تو براى او اندوخته‌اى، شقاوت‌مند مى‌شود. بنابراين تو معاون او در گناه بوده‌اى. هيچ كدام از اين دو، لياقت ندارند كه تو آن‌ها را بر خود مقدّم دارى.» (شرح‌های حکمت: )

۲.۲ - حکمت ۳۷

اين سخن را زمانى بيان فرمود كه در مسير حركتش به شام كشاورزان و دهبانان شهر «انبار» با او ملاقات كردند (و به عنوان احترام) از مركب پياده شده و با سرعت پيش روى او حركت كردند: «ما هَذا الَّذي صَنَعْتُموهُ؟ فَقالوا: خُلُقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَراءَنا، فَقالَ: وَاللّهِ ما يَنْتَفِعُ بِهذا أُمَراؤُكُمْ! وَ إِنَّكُمْ لَتَشُقّونَ عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ في دُنْياكُمْ، وَتَشْقَوْنَ بِهِ في آخِرَتِكُمْ. وَ ما أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَراءَها الْعِقابُ، وَأَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَها الْأَمانُ مِنَ النّارِ.»«اين چه كارى بود كه شما كرديد؟ عرض كردند: اين آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرگ مى‌داريم. امام فرمود: به خدا سوگند با اين عمل زمامداران شما بهره‌مند نمى‌شوند و شما با اين كار در دنيا مشقّت بر خود هموار مى‌سازيد، و در قیامت بدبخت خواهيد بود، و چه زيان‌بار است مشقّتى كه پشت سر آن مجازات الهى باشد، و چه پرسود است آرامشى كه با آن امان از عذاب دوزخ باشد.» (شرح‌های حکمت: )


مواردی از آن در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۳۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۳۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۶۶.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۴۸.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۷۹.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۵۲.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۹، حکمت ۴۱۶.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۹.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۰.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۳۵۵.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۹۳.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۵۴.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷۹.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۶۰.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۵، حکمت ۳۷.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۲.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۲.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۲۴۷.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۷۰.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۵۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وراء»، ج۲، ص۱۱۳۲.    






جعبه ابزار