• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَجْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَجْد (به فتح واو و سکون جیم)، وُجود (به ضم واو)، وِجدان (به کسر واو) و وُجْد (به ضم واو) از واژگان قرآن کریم به معنای پیدا کردن، رسیدن، دست یافتن، تمکن و غیره است.
مشتقات وَجْد که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
ما وَجَدْنا (به فتح واو و جیم) به معنای نبافتیم؛
لَمْ‌ نَجِدْ (به فتح لام، نون و کسر جیم) به معنای نیافتیم؛
وَجَدْتُمُوهُمْ‌ (به فتح واو و جیم) به معنای یافتید؛
لَمْ‌ تَجِدُوا (به فتح لام، تاء و کسر جیم) به معنای نیافتید؛
وُجْدِکُمْ‌ (به ضم واو و سکون جیم) به معنای توانایی و تمکّن شما است.


وَجْد، وُجود، وِجدان و وُجْد به معنای پیدا کردن، رسیدن، دست یافتن، تمکن و غیره است.


به مواردی از وَجَد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - ما وَجَدْنا (آیه ۱۰۲ سوره اعراف)

(وَ ما وَجَدْنا لِاَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ)
«در بسیاری از آن‌ها وفایی به عهد نیافتیم و دانستیم که وفایی به عهد خدا ندارند.»
این لغت در کلام خدا چنان‌که راغب گفته به معنی علم هم آمده است.


۲.۲ - لَمْ‌ نَجِدْ (آیه ۱۱۵ سوره طه)

(وَ لَقَدْ عَهِدْنا اِلی‌ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ‌ نَجِدْ لَهُ عَزْماً)
(پيش از اين، از آدم پيمان گرفته بوديم؛ امّا او فراموش كرد؛ و عزم استوارى براى او نيافتيم‌.)


۲.۳ - وَجَدْتُمُوهُمْ‌ (آیه ۵ سوره توبه)

(فَاقْتُلُوا الْمُشْرِکِینَ حَیْثُ‌ وَجَدْتُمُوهُمْ‌)
(مشرکان را هر جا يافتيد به قتل برسانيد.)
گاهی مراد از آن دست یافتن و تمکن است.


۲.۴ - لَمْ‌ تَجِدُوا (آیه ۲۸۳ سوره بقره)

(وَ لَمْ‌ تَجِدُوا کاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ)
(و اگر در سفر بوديد، و نويسنده‌اى نيافتيد، گروگان بگيريد! (گروگانى كه در اختيار طلب‌كار قرار گيرد.))


۲.۵ - وُجْدِکُمْ‌ (آیه ۶ سوره طلاق)

(اَسْکِنُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَکَنْتُمْ مِنْ‌ وُجْدِکُمْ‌ وَ لا تُضآرُّوهُنَ‌)
(آن‌ها (زنان مطلقه) را هر جا خودتان سكونت داريد و در توانايى شماست سكونت دهيد.)
وجد (بر وزن قفل) به معنی تمکّن است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۸۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۵۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۴.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۰۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۶۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۰۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۹۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۰۱.    
۹. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم،ص۸۵۴.    
۱۰. طه/سوره۲۰، آیه۱۱۵.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۰.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۰۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۱۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۷۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۵۲.    
۱۶. توبه/سوره۹، آیه۵.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۷.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۰۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۵۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۲.    
۲۲. بقره/سوره۲، آیه۲۸۳.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۹.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۶۸.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۳۵.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۲۰۹.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۸۶.    
۲۸. طلاق/سوره۶۵، آیه۶.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۵۹.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۳۱.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۱۷.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۰۸.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۶۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجد»، ج۷، ص۱۸۲.    






جعبه ابزار