وهب بن زمعه جمحی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وهب بن زمعه جمحی (حدود
۲۰ ـ پس از
۹۷ق)، از شعرای
مسلمان و جزء پنج شاعر معروف و مشهور
قریش در
قرن اول هجری قمری بود.
وی دارای اشعاری در رثای
امام حسین (علیهالسّلام) و
مدح معاویه و
عبدالله بن زبیر میباشد. وی همراه
توابین به رهبری
سلیمان بن صرد خزاعی قیام کرد.
ابودهبل وهب بن زمعة بن اسید بن احیحة بن خلف بن وهب
جمحی، اندکی پس از
رحلت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)
یا در حدود ۲۰ق در
مکه متولد شد
و در آنجا اقامت داشت.
او از قبیله
بنی جمح بود.
وهب بن زمعه بیشتر زندگیاش را در
حجاز مکه و مدتی را نیز در
یمن سپری کرد.
وی فردی زیباروی، از اشراف بنی
جمح،
از شعرای مسلمان
و جزء پنج شاعر معروف و مشهور قریش به شمار میرفت که پیش از سال
۴۰ق از طریق اشعارش
شهرت یافت.
وی دارای اشعاری در رثای امام حسین (علیهالسّلام) و مدح معاویه و عبدالله بن زبیر میباشد.
عبدالله بن زبیر بعضی از امور یمن یا یکی از شهرهای یمن را به او واگذار کرد.
وی سفرهایی به
دمشق و
مصر داشت.
همراه توابین به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی قیام کرد.
او خلافت
سلیمان بن عبدالملک را که بین سالهای
۹۶ تا
۹۹ق بود، درک کرد.
جمحی حدود ۷۷ سال عمر کرد و سرانجام پس از سال ۹۷ق در علیب
یا یمن
درگذشت و در علیب دفن شد.
وفاتش را در سالهای
۶۳،
۹۶ و حدود
۱۲۵ق نیز آوردهاند.
از آثار وهب کتاب دیوان میباشد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «وهب
جمحی»، ج۱، ص۸۱۴-۸۱۵.