• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

واژه حِجاز (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





واژه حِجاز (به کسر حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مانع است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با زکات از این واژه استفاده نموده است.



واژه حِجاز به معنای مانع آمده است.


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل است:

۲.۱ - حِجازاً - خطبه ۱۹۹ (زکات)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زکات فرموده است: «فإِنَّها تُجْعَلُ لَهُ كَفّارَةً، وَ مِنَ النّارِ حِجازاً وَ وِقايَةً»
«کسی که زکات را با طیب خاطر عطا کند، کفّاره گناهان او قرار داده خواهد شد و مانع و حاجبی از آتش دوزخ

۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۵.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰۵، خطبه ۱۹۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۰۵، خطبه ۱۹۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۷، خطبه۱۹۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۳، خطبه ۱۹۹.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۳۷.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۴۲-۸۴۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۷۳۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۳۱.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۰۳.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «واژه حجاز»، ج۱، ص۲۵۳.    






جعبه ابزار