هون (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هون (به ضم هاء)،
هَوان (به فتح هاء و واو) و
مَهانت (به فتح میم و هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ذلت و خواری است.
در
قرآن مجید فقط با همزه باب افعال تعدیه شده است.
مشتقات
هُون که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
یُهِنِ (به ضم یاء و کسر هاء) به معنای خوارش کند؛
الْهُونِ (به ضم هاء) به معنای خواری؛
مُهِین (به ضم میم و کسر هاء) به معنای خوار کننده؛
مُهان (به ضم میم و فتح هاء) به معنای خوار شده است.
هُون،
هَوان و
مَهانت به معنای ذلت و خواری است.
در
قرآن مجید فقط با همزه باب افعال تعدیه شده است.
مُهِینٌ (به صیغه فاعل) به معنای خوار کننده است.
مُهَانٌ (به ضم میم و فتح هاء) به معنای خوار شده است.
به مواردی از
هُون که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مَنْ یُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُکْرِمٍ) «آن‌که خدا خوارش کند او را عزیز کننده‌ای نیست.»
(الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ) «امروز کیفر داده می‌شوید عذاب خواری را»
یعنی عذابی را که به وسیله آن خوار می‌شوید لذا بعضی آن‌را «عذاب ذی الهون»
(وَ لِلْکافِرِینَ عَذابٌ مُهِینٌ) (و براى
کافران مجازاتى خواركننده است.)
(یُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهاناً) (
عذاب او در
قیامت مضاعف مى‌گردد، و هميشه با خوارى در آن خواهد ماند!)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هون»، ج۷، ص۱۷۰.
