نُسِفَت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُسِفَت: (وَ إِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ) مادّه «
نَسْف» در
لغت از ريشه در آوردن و به معناى ريختن دانه‌هاى غذايى در غربال و تكان دادن و باد دادن آن است تا پوست از دانه جدا شود
و در اينجا اشاره به متلاشى شدن و خرد شدن كوه‌ها و سپس بر باد رفتن آنها است.
(وَ إِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ) (و آنگاه كه كوه‌ها از جا كنده و متلاشى شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى روزى كه كوه‌ها از ريشه كنده مى‌شوند و از بين مى‌روند، وقتى گفته مى‌شود:
نسفت الريح الكلاء معنايش اين است كه باد، علف را از ريشه در آورد و از بين برد ، هم چنان كه در جاى ديگر فرموده: «
وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً»
.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نُسِفَت»، ص۵۸۵.
