نوادر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نوادر، بابی از کتب حدیثی است که شامل
روایات محدود و اندک با موضوعات متعدد بوده و نمیتوان باب خاصی را به آنها اختصاص داد.
«
نوادر»
جمع «
نادر» دارای دو معنی است؛ نخستین معنی که صحیح نیز میباشد، هر کتاب یا باب حدیثی است که شامل تعداد
روایات محدود و اندک است، ولی دارای موضوعات متعدّد که نمیتوان باب خاصی را به آنها اختصاص داد، مانند: باب
النوادر از کتاب «فضلالقرآن» در کتاب
کافی که شامل ۲۸ روایت است که برخی از آنها صحیح و بسیار معتبر است.
مامقانی نیز به نقل از
مولی وحید میگوید:
«و امّا
النوادر فالظاهر انّه ما
اجتمع فیه احادیث لا تنضبط فی بابٍ لقلّته بأن یکون واحداً او متعدّداً لکن یکون قلیلاً جداً».
و گاهی هم
نوادر به معنی روایتی است که راوی حدیث، آنها را از طریق غیر معروف و مشهور نقل میکند.
علاّمه مامقانی میگوید: این که برخی فکر کردهاند که مقصود از «
نوادر» روایاتی است که روایت آن کم و عمل به آن به
ندرت واقع میشود، یک اشتباه است و منشأ آن خلط بین
نوادر و
حدیث شاذ است؛ زیرا برخی از روایات در باب
نوادر، شیوع روایی و عملی دارد. و لذا کتاب «
نوادرالحکمه» از
محمد بن احمد یحیی، ارزشمند و مورد مدح
شیخ صدوق واقع شده است.
اصطلاحات رایج محدثان؛
محدثان شیعه؛
اصطلاحات حدیثی.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «اصطلاحات رایج محدثان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۲۹.