• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نهی از وصف مفارق عبادت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نهى از وصف مفارق عبادت به معنای تعلق نهى به عَرَض مفارق عبادت می‌باشد.


نهى از وصف مفارق عبادت، در جایى مصداق دارد که نهى به وصف مفارق عبادت تعلق مى گیرد. وصف مفارق، به وصفى گفته مى شود که وجودى مغایر موصوف خود دارد، هر چند هر دو وجود همراه یک دیگر مى باشد، مثل: نهى از نگاه کردن به نامحرم در نماز ، که نماز و نگاه به نامحرم دو وجود جدا از هم، ولى همراه هم مى باشد.

برخى از اصولیون، چنین موردى را مصداق اجتماع امر و نهی دانسته و در دو مورد به صحت نماز حکم کرده اند:
۱. در صورتى که اجتماع امر و نهى را جایز بدانیم و قصد قربت نیز ممکن باشد؛
۲. در صورتى که اجتماع امر و نهى را محال بدانیم ولى امر بر نهى مقدم شود; اما اگر نهى بر امر مقدم شود، نماز باطل مى گردد.
[۱] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۱۳.    
[۲] آخوند خراسانى، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۲.
[۳] میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۱۵۶.    
[۴] عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱، ۲، ص۴۵۶.    
[۵] مکارم شیرازى، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۶۱۳.
[۶] سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱، ۲، ص۱۳۳.    
[۷] فاضل لنکرانى، محمد، سیرى کامل در اصول فقه، ج۷، ص۲۶۲.


۱. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۱۳.    
۲. ↑ آخوند خراسانى، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۲.
۳. ↑ میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۱۵۶.    
۴. ↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱، ۲، ص۴۵۶.    
۵. ↑ مکارم شیرازى، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۶۱۳.
۶. ↑ سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱، ۲، ص۱۳۳.    
۷. ↑ فاضل لنکرانى، محمد، سیرى کامل در اصول فقه، ج۷، ص۲۶۲.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نهی از وصف مفارق عبادت».




جعبه ابزار