• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نجو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَجْو (به فتح نون و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای خلاص شدن است.
مشتقات نَجْو که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
النَّجاة (به فتح نون ) به معنی خلاص شدن و نجات،
نَجا (به فتح نون) به معنی نجات یابنده،
فَنَجَّیْناهُ‌ (به فتح فاء، نون و جیم) به معنی پس نجات دادیم او (و قومش) را،
فَاَنْجَیْناهُ‌ (به فتح فاء، همزه، سکون نون و فتح جیم) به معنای نجات بخشیدیم، است.


نَجْو نَجْو و نَجَاة به معنی خلاص شدن است.


به مواردی از نَجْو که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - النَّجاةِ (آیه ۴۱ سوره غافر)

(وَ یا قَوْمِ ما لِی اَدْعُوکُمْ اِلَی‌ النَّجاةِ وَ تَدْعُونَنِی اِلَی النَّارِ)
«ای قوم چه شده که من شما را به خلاصی از آتش می‌خوانم و شما مرا به آتش»
در مصباح گفته: «نَجَا من الهلاک: خلص»
راغب گفته: نَجَاء در اصل به معنی انفصال از شی‌ء است و از آنست «نَجَا فلان من فلان» فلان کس از فلانی جدا شد.
فعل آن در قرآن مجید ثلاثی و از باب افعال و تفعیل به کار رفته است‌.


۲.۲ - نَجا (آیه ۴۵ سوره یوسف)

(وَ قالَ الَّذِی‌ نَجا مِنْهُما وَ ادَّکَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ اَنَا اُنَبِّئُکُمْ بِتَاْوِیلِهِ‌)
(و يكى از آن دو كه نجات يافته بود- و بعد از مدتى به ياد آورد- گفت: من تعبير آن را به شما خبر مى‌دهم.)


۲.۳ - فَنَجَّیْناهُ‌ (آیه ۱۷۰ سوره شعراء)

(فَنَجَّیْناهُ‌ وَ اَهْلَهُ اَجْمَعِینَ‌)
(ما او و تمامى خاندانش را نجات داديم)


۲.۴ - فَاَنْجَیْناهُ‌ (آیه ۷۲ سوره اعراف)

(فَاَنْجَیْناهُ‌ وَ الَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا)
(سرانجام، او و كسانى را كه با او بودند، با رحمتى از سوى خود نجات بخشيديم.)
راغب گوید: به مکان مرتفع‌ نَجْوة و نَجَاة گویند که بواسطه ارتفاع از مکان‌های اطراف جدا شده و به قولی از سیل نجات یافته و خلاص شده است.



۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۷۹۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۰۷.    
۴. غافر/سوره۴۰، آیه۴۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۳۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۷۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۱۷.    
۹. قیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۰۶.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۲.    
۱۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۴۵.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۶.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۳۰.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
۱۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۷۰.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۴.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۳۸.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۱۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۵۲.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۵.    
۲۳. اعراف/سوره۷، آیه۷۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۹.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۲۶.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۸۰.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۵۱.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۷۵.    
۲۹. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نجو»، ج۷، ص۲۶.    






جعبه ابزار