مُنشَآت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُنشَآت: (وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ) «مُنشَآت» جمع
«منشا» اسم مفعول از «
انشاء» به معنای
«ایجاد» است و جالب این که در عین تعبیر به «منشآت» که حکایت از مصنوع بودن کشتی به وسیله انسان می‌کند، می‌فرماید:
(وَ لَهُ) (از برای
خدا است...) اشاره به این که، مخترعان و سازندگان کشتی از خواص خداداد، در مصالح مختلفی که در کشتی‌ها به کار می‌رود استفاده می‌کنند، همچنین از خاصیت سیّال بودن آب دریاها و نیروی وزش
بادها بهره می‌گیرند و خدا است که در آن مواد و در دریا و
باد این خواص و آثار را آفریده. بعضی
«منشا» را از مادّه
«انشاء» به معنای «مرتفع ساختن» تفسیر کرده‌اند و آن را اشاره به کشتی‌های بادبانی می‌دانند که از برافراشتن بادبان‌ها و قرار دادن آن‌ها در مسیر
بادها به عنوان نیروی محرک کشتی‌ها استفاده می‌کردند.
(وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنشَآتُ فی الْبَحْرِ کالْاَعْلامِ) (و برای او و از ناحیه او است کشتی‌های کوه پیکر ساخته شده که در دریا به حرکت در می‌آیند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
منشئات اسم مفعول از ماده
انشاء است و
انشاء هر چیز به معنای احداث و ایجاد و تربیت آن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُنشَآت»، ص۵۵۷-۵۵۸.
