• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُغْنونَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُغْنونَ:(أَنتُم مُّغْنونَ عَنّا نَصيبًا)
«مُغْنونَ» به معنای «دفع كرده» از مادّه «غنا» به معنای كفايت كردن است.
در اين آیه ضعفا به مستكبران مى‌گويند: ما پيرو شما بوديم، آيا اكنون سهمى از عذاب و نصيبى از آتش را از ما دفع توانيد كرد؟ بدون شک اين پيروان در آن‌جا مى‌دانند كه رهبران آن‌ها نيز خود گرفتار عذابند و كم‌ترين توانايى براى دفاع از آن‌ها ندارند، امّا چرا اين پيروان به آن‌ها پناه مى‌برند و تقاضا مى‌كنند سهمى از عذابشان را بپذيرند؟ بعضى گفته‌اند اين به خاطر آن است كه در اين جهان عادت كرده بودند در حوادث سخت به آن‌ها پناه برند، در آن‌جا نيز ناخودآگاه به‌سوى اين امر كشيده مى‌شوند. ولى بهتر اين است كه گفته شود اين يک نوع سخریه و ملامت و سرزنش نسبت به آن‌هاست، تا معلوم شود تمام ادعاهاى آن‌ها پوشالى و خالى از حقيقت بوده است.



به موردی از کاربرد «مُغْنونَ» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - مُغْنونَ (آیه ۴۷ سوره غافر)

(وَ إِذْ يَتَحاجّونَ في النّارِ فَيَقولُ الضُّعَفاء لِلَّذينَ اسْتَكْبَروا إِنّا كُنّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنونَ عَنّا نَصيبًا مِّنَ النّارِ) «به خاطر بياور هنگامى را كه در آتش دوزخ با هم به گفتگو و ستيز مى‌پردازند؛ ضعيفان به مستكبران مى‌گويند: ما پيرو شما بوديم، آيا شما امروز سهمى از آتش را به جاى ما پذيرا مى‌شويد؟»

۱.۲ - مُغْنونَ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: سیاق آيه اين نكته را افاده مى‌كند كه ضمیر در جمله يتحاجون به آل فرعون بر مى‌گردد، دلیل ديگرش هم تغيير سياق در جمله‌ (وَ قالَ الَّذينَ في النّارِ) است. و معنايش اين است كه عذاب سوء بر آل فرعون وقتى نازل شد كه در آتش محاجه مى‌كردند و يا اين است كه به ياد آر از بدى عذاب آل فرعون، وقتى كه در آتش محاجه مى‌كنند. ضعفاى ايشان به اقوياى متكبر مى‌گويند ما در دنيا تابع شما بوديم، و لازمه‌اش اين است كه شما در مواقع حاجت به کمک ما بشتابيد و در شدايد ياريمان كنيد و هيچ حاجت و شدتى شديدتر از وضعى كه امروز داريم نيست، حال آيا مى‌توانيد كارى براى ما بكنيد و مقدارى از اين آتش و عذاب را از ما برداريد؟ توقع نداريم كه همه اين عذاب را برداريد، بلكه مقدارى را هم برداريد ما قانعيم.

۱. غافر/سوره۴۰، آیه۴۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۲۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۱۲۳.    
۵. غافر/سوره۴۰، آیه۴۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۳۳۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۷۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۱۹.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مغنون»، ج۳، ص ۳۶۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره غافر | لغات قرآن




جعبه ابزار