و بعضى ديگر از مفسران استفاده مى‌شود: اين ماده در اصل اسم مکان از مادّه «کون» است، سپس بر اثر كثرت استعمال، آن را به منزله مادّه فعل قرار داده و «تمکن» از آن مشتق شده است، مانند: «تَمَسْكن» كه از مادّه «سکون» است. «مَکین» به معناى كسى است كه صاحب منزلت و «مكانت» است، اساساً بايد رسول، شخص بزرگ و فرد برجسته‌اى باشد كه بتواند نمايندگى و رسالت او را به عهده گيرد و كاملًا مقرب و نزديک به او باشد.
