مَعْزِل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَعْزِل:
(وَ کانَ فی مَعْزِلٍ) مَعْزِل: اسم مکان به معنی «گوشه و کناره» و از مادّه
«عزل» است.
در این آیه سخن از
نوح (علیه‌السّلام) و فرزندش به میان آمده، آنجا که نوح این پیامبر بزرگ نه تنها به عنوان یک
پدر، بلکه به عنوان یک
مربّی خستگی‌ناپذیر و پر امید، حتی در آخرین لحظه دست از وظیفه خود برنداشت به این
امید که سخنش در
قلب سخت فرزند اثر کند،
قرآن می‌گوید:
«نوح فرزندش را که در گوشه‌ای قرار داشت مخاطب ساخت و فریاد زد فرزندم! با ما سوار شو و با
کافران مباش» که
فنا و نابودی دامنت را خواهد گرفت؛ امّا متاسفانه تاثیر همنشین بد بیش از آن بود که گفتار این پدر دلسوز تاثیر مطلوب خود را ببخشد.
به موردی از کاربرد
مَعْزِل در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ هیَ تَجْری بِهِمْ فی مَوْجٍ کَالْجِبالِ وَ نادَی نوحٌ ابْنَهُ وَ کانَ فی مَعْزِلٍ یَا بُنَیَّ ارْکَب مَّعَنا وَ لا تَکُن مَّعَ الْکافِرینَ) (و کشتی، آن‌ها را از میان امواجی همچون کوه‌ها حرکت می‌داد؛ در این هنگام، نوح فرزندش را که در گوشه‌ای بود صدا زد: «پسرم! همراه ما سوار شو و با کافران مباش.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه
معزل اسم مکان از
عزل است، که همانا
پسر نوح، خود را از پدرش و از
مؤمنین کنار کشیده بود و در جایی قرار داشته که به پدر نزدیک نبوده است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَعْزِل»، ج۳، ص۱۶۶.
