به معنای زيادت يا كشيدن است.
•
اِمْداد (به کسر الف و سکون میم) به معنى
مدّ است.
•
اِمْتِداد (به کسر الف و سکون میم) به معنای كشيده شدن و زيادت است.
•
مادَّه (به فتح و تشدید دال) به معنای ريشه، ياران، مددها و همفكرها است.
•
مُدَّت (به ضم میم و تشدید دال) به معنای
زمان،
وقت كشيده شده و ادامه يافته است.
•
موادّ به معنای ريشه‌ها و پايه‌ها است.
از این کلمه موارد زيادى از آن در «نهج‌البلاغه» آمده است.
به معنای زيادت يا كشيدن است.
فرموده: مدّ در اصل به معنى زيادت است، جذب و كشيدن را مدّ گويند كه سبب زيادت طول شى‌ء است.
ظاهرا قول طبرسى اصحّ است.
«هر كه به غير خود مشغول باشد شياطين او را در طغيانش مى‌كشند و طغيانش ادامه پيدا مى‌كند.»
به معنى مدّ است. راغب گويد: امداد اكثرا در محبوب و مدّه در مكروه آيد.
مؤنث است يعنى كشنده و گويند: مادّه شى‌ء ريشه و حالت بالقوه اوست.
پس ماده به معنای ريشه، ياران، مددها و همفكرهاست.
«آن‌ها يار و ياور دارند. اگر در اين باره جنبشى پيش آيد) براى اين انقلابيون ماده يعنى ريشه، ياران، مددها و همفكرهاست.»
از این کلمه موارد زيادى از آن در «نهج‌البلاغه» آمده است.
