• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَتْرَبه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَتْرَبه (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: مَتْرَبَة (لغات‌قرآن)، متربه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تراب.


مَتْرَبه (به فتح میم و راء و سکون تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای احتیاج شدید است.


مَتْرَبه
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۶۹.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۶۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۱۲.    
به معنای احتیاج شدید است.

به مواردی از مَتْرَبه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَتْرَبَةٍ (آیه ۱۶ سوره بلد)

(یَتِیماً ذا مَقْرَبَةٍ اَوْ مِسْکِیناً ذا مَتْرَبَةٍ)
[۴] بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    

یعنی: «یتیمی که دارای قرابت و مسکینی که شدیدا محتاج و به خاک افتاده است.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    

چنان که در مجمع آمده به معنی احتیاج شدید است که گویا فقیر از شدّت فقر به تراب چسبیده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۶۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۶۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۱۲.    
۴. ↑ بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله « مَتْرَبه»، ج۱، ص۲۶۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره بلد
جعبه ابزار