مستحب معلّق

فعل دارای استحباب فعلی، و وجود متوقف بر امر حاصل در آینده است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

مستحب معلّق، مقابل مستحب منجز بوده و عبارت است از عملی که حکم استحباب آن، فعلی است، اما وجودش متوقف بر امری غیر مقدور بوده که در آینده حاصل می‌شود.
مانند آن که شخصی پیش از فرا رسیدن ایام حج ، قصد انجام حج مستحبی دارد بنا بر این فرض که استحباب آن الآن موجود بوده و به سبب همین استحباب شرعی، بر او مستحب است که مقدمات آن را فراهم سازد اما به جا آوردن حج منوط به فرا رسیدن موسم آن است، که مقدور مکلف نیست.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۸۲.

۳ - منبع