مرجئه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مرجئه: «مرجئه» از مادّه
«ارجاء» به معناى تأخير انداختن است
و اين اصطلاحى است كه در مورد «جبريون» به كار مى‌رود؛ چرا كه آن‌ها اوامر الهى را ناديده گرفته، و رو به سوى معصيت مى‌آورند، به گمان اين كه مجبورند، يا اين كه معتقدند مرتكبين گناهان كبيره، سرنوشتشان روشن نيست و آن را به قيامت مى‌اندازند.
(إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ) (مجرمان در گمراهى و شعله‌هاى آتشند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:ين جمله تفريع و نتيجه‌گيرى از تكذيب در جمله قبلى است، و كلمه سعر جمع سعير به معناى آتش شعله‌ور است، احتمال هم دارد به معناى جنون باشد، و اين احتمال با سياق مناسب‌تر است، و ظاهرا مراد از كلمه واحد واحد عددى باشد، و معناى آيه اين است كه: قوم
ثمود پيامبر خود
صالح را تكذيب كرده، گفتند: آيا بشرى را كه از نوع خود ما يک نفر تک و تنها است، نه نيرويى دارد و نه جمعيتى با او است، پيروى كنيم؟ راستى اگر كار ما به اين‌جا بكشد خيلى بيچاره هستيم، و به ضلالتى عجيب و جنونى غريب دچار گشته‌ايم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مرجئه»، ص۵۱۷.
