• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مد صله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مد حاصل از وقوع «ها»‌ی ضمیر مذکر در آخر کلمه را مد صله گویند.



«مد صله» هنگامی پدید می‌آمد که «ها»‌ی ضمیر غایب مفرد مذکر، مضموم یا مکسور در آخر کلمه بیاید و قبل و بعد آن نیز حرف متحرک باشد؛ مانند: (انه بعباده خبیر) که «انهو بعبادهی خبیر» خوانده می‌شود.


حال اگر پس از آن همزه قرار نگیرد، این حرف مد به صورت مد قصر خوانده خواهد شد (مانند مثال گذشته)؛ ولی اگر پس از آن همزه قرار گیرد، این مد به مد جایز منفصل تبدیل می‌شود؛ مانند: «یحاوره انا» و «قالوا اءنا».
[۲] شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۲۳۳.
[۳] ابوسلیمان، صابر حسن محمد، عمدة البیان فی تجوید القرآن، ص۱۹۵.
[۴] حنفی، جلال، قواعد التجوید و الالقاء الصوتی، ص۴۵۱.
[۵] بن شیخنا، محمد احمد، الموسوعة علی البحث المفیدفی التجوید، ص۱۲۰.



۱. شوری/سوره۴۲، آیه۲۷.    
۲. شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۲۳۳.
۳. ابوسلیمان، صابر حسن محمد، عمدة البیان فی تجوید القرآن، ص۱۹۵.
۴. حنفی، جلال، قواعد التجوید و الالقاء الصوتی، ص۴۵۱.
۵. بن شیخنا، محمد احمد، الموسوعة علی البحث المفیدفی التجوید، ص۱۲۰.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مد صله».    




جعبه ابزار