محمدحسین بن حیدرعلی غاضری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین بن حیدرعلی غاضری اصفهانی، شاعر معاصر در
اصفهان می‌باشد.
محمّدحسین غاضری بن حیدرعلی غاضری (محفوظ)، شاعر معاصر، در
[اول دی
] ۱۳۰۹ش در
اصفهان متولّد شد.
[ابتدا در مکتب‌خانه شیخ حسن جناب تحصیل را آغاز کرد و سپس
] در مدرسه قدسیه تا ششم ابتدائی تحصیل کرد.
[سپس به طور شبانه دوره متوسطه را در آموزشگاه شمس سپری نمود. وی حدود ۲۵ سال در کارخانه آجر مشغول به کار بوده و سپس به آجر فروشی پرداخته است. وی در ۱۶سالگی به همراه پدرش که شاعر بود در یکی از انجمن‌های ادبی اصفهان حضور یافته و با خواندن شعری نزد «
صغیر اصفهانی» مورد
تشویق قرار گرفته است. ابتدا «زیبا» تخلّص می‌کرد ولی مدتی بعد آن را ترک کرده و به نام خانوادگی «غاضری» تخلّص نمود. اشعارش اغلب
پند و اندرز و
حکایات اخلاقی است و گاهی نیز در هزل و مطایبه
شعر می‌سراید. در مدح و مرثیه
چهارده معصوم (علیهم‌السّلام) نیز اشعاری دارد. اشعارش را درقالب
غزل،
قصیده،
رباعی و
مثنوی سروده است. دیوان شعر او هنوز چاپ نشده است.
]این دو بیت از اوست:
زان پیش که در دهر نیابی اثر من ••••• ای دوست نظر کن به من و چشم تر من
دل از غم عشق رُخَت ای دوست ز کف رفت ••••• باز آی که از هجر تو خون شد جگر من
(مصاحبه غلام‌رضا نصرالهی با آقای غاضری در مرداد ماه ۱۳۸۶ش.)
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۷۲.
