محمدجعفر بن محمدصفی آبادهای فارسی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حاج محمّدجعفر بن محمّدصفی صُغادی آبادهای فارسی،
عالم کامل،
فقیه محقّق مدقّقٍ، از علماء بزرگ
اصفهان در
قرن سیزدهم هجری میباشد.
حاج محمّدجعفر بن محمّدصفی صُغادی آبادهای فارسی،
عالم کامل،
فقیه محقّق مدقّقٍ. از علماء بزرگ
اصفهان در
قرن سیزدهم هجری. سال تولد او در جایی ثبت نشده است. تنها در کتاب
فارسنامه ناصری فوت او را در سن ۹۰ سالگی مینویسد.
[
لذا احتمالاً او در حدود سال ۱۱۹۰ق در روستای «صُغاد» از توابع شهرستان آباده متولّد شده است.
]
وی در اصفهان نزد دانشمندان عالیقدری چون
حاج محمّدابراهیم کلباسی،
حاج سیّدمحمّدباقر حجةالاسلام شفتی،
آقاسیّدمحمّد مجاهد به تحصیل پرداخت. دروس فلسفی و
عرفان را نیز نزد
ملّااسماعیل واحدالعین،
سیّدرضی لاریجانی و احتمالاً
ملّاعلی نوری فراگرفت.
او از مجتهدین صاحب
فتوا و مرجع امور شرعی مردم و صاحب
رساله عملیه بود و تا آخر
عمر در اصفهان اقامت نموده و به تدریس و تالیف و تحقیق و افتاء و راهنمایی مردم و
قضاوت مشغول بود. «عظماء علماء در حضرت او خویشتن را خُرد میشمردند و بزرگان دین و
دنیا نام مبارکش را به
حرمت تمام میبردند. در عُلُوّ درجه
فقاهت سَمُوّ مقام
زهد و
عبادت، همه معاصرین بر وی غبطه میآوردند و در
ادبیات و
فقه اللغة و
علم رجال و
درایه نیز کمنظیر بود»
و «از هر علم کتابی در حفظ داشت. مانند «
الفیه» در
نحو، «زبدة» در
اصول و «قانونچه» در
طب و «مختصر تلخیص» در
فصاحت و «تهذیب» در
منطق و «تجرید» در
کلام و «مختصر نافع» در
فقه «او بسیار زیرک و
دانا و باتدبیر بهخصوص در مرافعات و تمام کردن آنها بود. رساله عملیه نوشته و مقلدینی هم داشت و معروف است که قرار او ثبت اموراتیکه در نزد او میشده بوده که من بعد اشتباهکاری نشود و مزاحهای شیرین و شوخیها و خوش صحبتیهای بسیار نظیر
آقاجمالالدین خوانساری داشت.»
برای او در محلّه جماله اصفهان مسجدی ساخته شد که به نام «مسجد حاج محمّدجعفر» معروف است و مقابل بازار بزرگ اصفهان واقع شده است. حاجی آبادهای در آن اقامه نماز میفرمود. شرح معماری و تزئینات مسجد در کتاب گنجینه آثار تاریخی اصفهان آمده است.
او سرانجام در شبشنبه ۱۹
رمضان المبارک سال ۱۲۸۰ق در اصفهان وفات یافته و در
تخت فولاد مدفون گردید. سپس میرزا سلیمان خان رکنالملک شیرازی نایب الحکومه اصفهان جهت او تکیهای بنا نمود که به نام او مشهور است.
ماده تاریخ فوتش را میرزا علیرضا لنجانی معروف به «آقاجان پرتو» در آخر مرثیهای چنین گفته است.
سال تاریخش ز پرتو شد سؤال ••••• گفت «اللهم نَوِّر مضجعه»
کتب زیر از تالیفات ایشان است:
۱.
[
«بحر الاصول»
]
۲. «تعلیقه بر
رجال وسیط استرآبادی»
۳. «تعلیقه بر تلخیص الاقوال» اصل نسخه مورخ ۱۰۴۷ق است و مرحوم آبادهای بر آن تعلیقه نوشته و نسخه نزد
ملّامحمّدصالح مازندرانی سمنانی موجود بوده است.
۴. «رساله حمامیّه» در محل نزاع حمام منسوب به
شیخ بهائی در محلّه مسجد جامع ۵. «رساله عملیه» ۶. «سؤال و جواب»
مطبوع ۷. «شرح اَسماءُ الحُسنی» که نسخهای از آن در کتابخانه مدرسه مروی در
تهران و نسخهای دیگر به شماره ۱۷۸۴ در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در
قم موجود است.
۸. «شرح کافی» که میر
سیّدعلی بن محمّدمهدی درب امامی موسوی اصفهانی، در سال ۱۲۶۳ق به
خط نسخ کتابت کرده و به شماره ۹۶۰۰ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
۹. «شرح تجرید الکلام» ۱۰. «شرح دروس»
۱۱. «صیغ العقود و الایقاعات» که به
فارسی در سال ۱۲۶۲ق تالیف شده و نسخهای از آن به خط نسخ «عبدالمجید» در روز شنبه ۲۹
شعبان ۱۲۶۳ق کتابت شده و به شماره ۲۱۱۰ در
کتابخانه آیتاللّه مرعشی وجود دارد.
نسخه دیگری به خط رمضانعلی سِدِهی لنجانی، به شماره ۹۹/۶ در مدرسه صدر خواجو در اصفهان موجود است.
نسخهای نیز به ضمیمه «
الرّوضة البهیّه»
شهید ثانی توسط محمدعلی بن محمّدحسین تبریزی کتابت شده و در کتابخانه آیتاللّه علّامه سیّدمحمّدعلی روضاتی وجود دارد.
۱۲. «عبادات» نسخهای از آن که ناتمام مانده است به شماره ۱۲۷۴۶/۱ در کتابخانه آیتاللّه مرعشی
و نسخهای دیگر که در سال ۱۲۶۳ق کتابت شده، به شماره ۷۹۶ در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است.
۱۳. «فقه جعفری» در دو مُجَلَّد که جلد اول آن به فارسی و جلد دوم به
عربی است. نسخهای از آن به شماره ۱۲۷۴۶/۲ در کتابخانه آیتاللَّه مرعشی در قم موجود است.
نسخهای به خط
محمّدصابر بن ابوالقاسم ورنوسفادرانی به شماره ۱۹۶۴/۴ در کتابخانه احیاء میراث اسلامی در قم موجود است.
۱۴. «فهرست کافی که نسخهای از آن به خط سیّدعلی بن محمّدمهدی درب امامی موسوی اصفهانی که در سال ۱۲۶۴ق کتابت شده به شماره ۳۲۰۸ در کتابخانه آیتاللّه مرعشی در قم موجود است.
نسخهای دیگر به شماره ۷۰۸۳ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران نگهداری میشود.
همچنین نسخهای که در سال ۱۲۶۶ق کتابت شده، به شماره ۲۱۸۲ در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است.
۱۵. «مرایا» در
اصول ۱۶. «معاملات» به فارسی که به شماره ۷۷۱ در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است.
۱۷. «نقود المسائل الجعفریّه» به فارسی و عربی (ملّمع) موجود نزد آیتاللّه حاج سیّدمحمّدعلی روضاتی در اصفهان،
در سه مجلد که جلد سوم آن در ۱۲۷۹ تا ۱۲۸۱ق در دارالطّباعه حاج عبدالمحمد چاپ سنگی شده است.
۱۸. «الوجیزه» که نسخههای فراوانی از آن در کتابخانهها موجود است و در سال ۱۲۴۶ق در اصفهان در مطبعه معتمدی چاپ حروفی شده است.
مرحوم حاجی آبادهای کتاب «
تحفة الابرار» استادش
حاج سیّدمحمّدباقر حجةالاسلام شفتی را تلخیص کرده و آن را «وجیزه» نامیده است. ۱۹. «هدایة الاخیار» که آن را از کتاب «تحفه الابرار» استادش سیّد حجةالاسلام انتخاب نموده که نسخهای از آن در کتابخانه شخصی ناصر میبدی کرمانشاهی در
مشهد مقدس و نسخهای دیگر در کتابخانه آیتاللّه مرعشی در قم و نسخهای دیگر در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار
[
شهید مطهری فعلی
]
موجود است.
۲۰. «تحفة المیتین» در احکام مردگان که در کتابخانه آیتاللّه مرعشی به شماره ۶۲۹۶ موجود است.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۰۹-۳۱۳.