• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محدث (لقب حضرت مهدی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



محدّث، یکی از القاب حضرت مهدی (علیه‌السلام) است.



محدّث اسم مفعول از ريشۀ «حدّث، يحدّث» به معناى كسى است كه حدیث و خبر تازه به او گويند.


منظور، آن است که امامان (علیهم‌السلام) با فرشتگان رابطه دارند، سخن آنان را می‌شنوند و از آن‌ها حقایقی دریافت می‌کنند. این، کنایه از یک مقام معنوی است. این لفظ به این معنا، یکی از القاب ویژۀ امام (علیه‌السلام) است.

۲.۱ - حدیثی از امام باقر

امام باقر (علیه‌السلام) در این‌باره فرمود:
امیرمؤمنان (علیه‌السلام) به ابن عباس فرمود:
«همانا شب قدر در هرسال وجود دارد و همانا در آن، امر یک ساله نازل می‌شود که این امر، به امامان پس از پیامبر خواهد بود.» ابن عباس گفت:
«آنان کیانند؟» فرمود: «من و یازده نفر از نسل من امامانی‌اند که همگی محدّث می‌باشند».

۲.۲ - روایتی از محمد بن مسلم

محمد بن مسلم گوید:
کلمه محدّث نزد امام صادق (علیه‌السلام) ذکر شد، حضرت فرمود: «محدّث کسی است که صدا را بشنود و شخص را نبیند.» به حضرت عرض کردم: «قربانت گردم! امام از کجا می‌فهمد که آن، کلام فرشته است؟» فرمود: «آرامش و وقاری به او داده می‌شود که می‌فهمد آن کلام از فرشته است».


۱. طوسی، ابی‌جعفر محمد بن الحسن (شیخ طوسی)، کتاب الغیبة، ص۱۴۲، ح۱۰۶.    
۲. کلینی، محمد بن یعقوب کافی، باب ان الائمة محدثون مفهمون، ج۱، ص۲۷۱، ح‌۴.    



فرهنگ‌نامه مهدویت، سلیمیان، خدامراد، ص۳۷۵، برگرفته از مقاله «محدّث».    




جعبه ابزار