متشابه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
متشابه (قرآن)، یکی از
اوصاف قرآن می‌باشد.
«متشابه» یکی از اسامی و صفات
قرآن است؛ چنان که می‌فرماید: (الله نزل احسن الحدیث کتابا متشابها)؛ «
خداوند بهترین سخن را در هیات کتابی همگون و مکرر فرو فرستاد».
«متشابه» از ماده «شبه» به معنای همانند است؛ یعنی چیزی که قسمت‌های مختلف آن شبیه هم باشند.
درباره سبب
اطلاق «متشابه» برای قرآن وجوهی ذکر کرده‌اند:
۱. به لحاظ همانندی آیات قرآن: این همانندی به دو گونه است:
ا) همانندی ظاهری: چون همه آیات آن از نظر
حسن نظم و زیبایی الفاظ و بلندی معانی، همانند هم و در حد
اعجاز است.
ب) همانندی معنوی: زیرا
تضاد و مخالفتی میان مفاهیم قرآن نیست؛ بلکه همه با هم تناسب و هماهنگی و هدف واحدی دارند.
۲. قرآن از نظر زیبایی و لطافت معانی و
معارف سازنده، مشابه دیگر کتاب‌های آسمانی انبیای گذشته، بلکه جامع تر و کامل تر و سودمندتر از آن‌ها است.
۳. برخی از آیات در بدو نظر پیچیده و متضمن معانی و احتمال‌های متعدد است؛ ولی با توجه به
آیات محکم و با کمک احادیث و اخبار، معنای آیات و تفسیر آن برای
عالمان دین (
راسخان در علم ) روشن می‌شود.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «متشابه (قرآن)».
