لُجَيْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لُجَيْن (به ضم لام و فتح جیم و سکون یاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
نقره است.
این واژه دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
لُجَيْن (مثل حسين) به معنای نقره است.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره حق تعالى فرموده:
«وَ لَوْ وَهَبَ ما تَنَفَّسَتْ عَنْهُ مَعادِنُ الْجِبالِ، وَ ضَحِكَتْ عِنْهُ أَصْدافُ الْبِحارِ، مِنْ فِلِزِّ اللُّجَيْنِ وَ الْعِقْيانِ، وَ نُثارَةِ الدُّرِّ وَ حَصيدِ الْمَرْجانِ، ما أَثَّرَ ذلِكَ في جودِهِ.» «اگر ببخشد آن‌چه را كه معدن‌هاى كوه‌ها بيرون مى‌دهد و آن‌چه را كه صدف‌هاى درياها بدان دهان گشايد از نقره و طلاى خالص و مرواريدهاى پراكنده شده و مرجان‌هاى درو شده (اگر آن‌ها را ببخشد) در سخاوت خدا اثرى نمى‌گذارد.»
و در وصف
طاووس فرموده:
«وَ إنْ شاكَلْتَهُ بِالْحُليِّ فَهُوَ كَفُصوص ذاتِ أَلْوان، قَدْ نُطِّقَتْ بِاللُّجَيْنِ الْمُكَلَّلِ.» «اگر او را به زيورها تشبيه كنى او مانند نگين‌هاى رنگارنگ است كه قرار داده شده در نقره مزيّن.»
این کلمه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لجن»، ج۲، ص۹۳۲.
