لَوْح (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَوْح (به فتح لام و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه به معنای آشکار شدن است.
از این ماده فقط سه مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
لَوْح به معنای آشكار شدن است.
«
لاحَ الشيءُ لَوْحاً: بدا.»
مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
خلافت خويش فرموده:
«وَ لَمَعَ لامِعٌ، وَ لاحَ لائِحٌ.» «درخشنده‌اى درخشيد و آشكار شونده‌اى آشكار گرديد.»
كه در «لمع» گذشت.
و نيز فرموده:
«الْحَمْدُ للهِ كُلَّما وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ، وَ الْحَمْدُ للهِ كُلَّما لاحَ نَجْمٌ وَ خَفَقَ.» «
حمد خدا را هر وقتى كه
شب آمد و تاريک شد، حمد خدا را هر وقت كه ستاره‌اى آشكار شد و پنهان گرديد.»
سه مورد از این ماده در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لوح»، ج۲، ص۹۵۴.
