• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لَظیٰ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: لَظیٰ (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: لَظی‌ (لغات‌قرآن)، لَظَیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، آتش.


لَظیٰ (به فتح لام و ظاء) از واژگان قرآن کریم به معنای شعله خالص و زبانه آتش است. از مشتقات این واژه در آیات قرآن تَلَظَّی (به فتح تاء و لام و فتح و تشدید ظاء) به معنای مشتعل شدن است. این لفظ دو بار بیشتر در قرآن نیامده است.


لَظیٰ
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۹۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۰.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۵.    
به معنای شعله خالص و زبانه آتش است؛ راغب می‌گوید: «اللَّظَی: اللَّهَبُ الخالص»؛ در لغت آمده: لَظِیَتِ النّارُ: تَلَهَّبَت».
[۴] مجموعه مؤلفین، معجم الوسیط، ج۲، ص۷۲۸.    


(کَلَّا اِنَّها لَظَی‌)
[۵] معارج/سوره۷۰، آیه۱۵.    
«حقّا که آتش جهنّم شعله خالص و بی‌دود است».
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰.    
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۰۸.    


۲.۱ - تلظی

تَلَظَّی: مشتعل شدن است.
[۱۰] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۵.    

(فَاَنْذَرْتُکُمْ ناراً تَلَظَّی‌)
[۱۱] لیل/سوره۹۲، آیه۱۴.    
«شما را از آتش مشتعل می‌ترسانم».
[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۵.    
[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۱۴.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۱.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۴.    


این لفظ دو بار بیشتر در قرآن نیامده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۹۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۰.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۵.    
۴. ↑ مجموعه مؤلفین، معجم الوسیط، ج۲، ص۷۲۸.    
۵. ↑ معارج/سوره۷۰، آیه۱۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۰۸.    
۱۰. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۵.    
۱۱. ↑ لیل/سوره۹۲، آیه۱۴.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۵.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۱۴.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۱.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۴.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لظی"، ج۶، ص۱۹۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره لیل | واژه شناسی واژگان سوره معارج
جعبه ابزار