قُنُوط (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قُنُوط (به ضم قاف و نون) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای مأیوس شدن از خیر است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره رحمت خدا از این واژه استفاده نموده است.

---

قُنُوط به معنای مأیوس شدن از خیر آمده است.

---

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - يَقْنَطُ - حکمت ۸۲ (درباره رحمت خدا)

امام علی (علیه‌السلام) در حکمت ۸۷ فرموده است:
«عَجِبْتُ لِمَنْ يَقْنَطُ وَ مَعَهُ الاسْتِغْفَارُ»
«تعجب دارم از کسی که با وجود استغفار از رحمت خدا مایوس می‌شود». (شرح‌های حکمت: )

۲.۲ - يُقَنِّطِ - حکمت ۸۵ (درباره رحمت خدا)

حضرت (علیه‌السلام) در حکمت ۸۵ فرموده است:
«الْفَقِيهُ كُلُّ الْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ، ... وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَكْرِ اللهِ»؛
«فقیه تمام فقیه آن است که مردم را از رحمت خدا مایوس نکند و از مکر و عذاب او ایمن نگرداند».

---

مواردی از این مادهر در نهج البلاغه آمده است.

---