قَوْس (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قَوْس (به فتح قاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ذراع و کمان آمده است.
این لفظ فقط یک‌بار در
قرآن آمده است.
قَوْس به معنای
ذراع و کمان است.
به موردی از
قَوْس که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّی فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنی) «سپس نزدیک و نزدیکتر شد و به اندازه دو کمان یا نزدیکتر بود.»
(فَاَوْحی اِلی عَبْدِهِ ما اَوْحی) «سپس به بنده خدا
وحی کرد آنچه وحی کرد.»
مراد از قوسین در آیه دو
ذراع یا دو کمان است و و در صورت دوم ظاهرا فاصله دو سر کمان مراد است.
«
قوس» در اصل به معنای اندازه‌گیری است:
«قاسَ الشّی‌ءَ بغیرهِ قَوْساً: قدَّرهُ على مثالهِ» سپس از جمله معانی آن کمان (تیر‌اندازی) و
ذراع است. چنان‌که در
قاموس و
اقرب به این تعبیر
«القَوْس الذّراع لانّهُ یقاس بهِ» است.
در
تفسیر خازن نیز آمده و آن اختیار
ابن مسعود است.
در مجمع فرموده: از
انس بن مالک مرفوعا نقل شده که
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در باره
(فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنی) فرمود: قدر دو
ذراع یا کمتر از آن. آنگاه فرموده:
«علی هذا قوس به معنای ما یقاس به الشّی‌ء» است و
ذراع آن است که با آن مقایسه می‌شود.
این کلمه فقط یک‌بار در
قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قوس»، ج۶، ص۴۴.
