• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَبيلَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قَبیلَه (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: قَبیل (مفردات‌قرآن)، قبائل (لغات‌قرآن)، قبیله.


قَبیلَه (به فتح قاف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای گروه و جمعیتی که به یک پدر برسد.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۹۲ از این واژه استفاده نموده است.


قَبیلَه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۱.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۴۶.    
به معنای معنای گروه و جمعیتی که به یک پدر برسد. جمع آن قبائل است.

تنها موردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الْقَبَائِلِ - خطبه ۱۹۲ (درباره عصبیت)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه ۱۹۲ فرموده است:
«فَلْيَكُنْ تَعَصُّبُهُمْ لِمَكَارِمِ الْخِصَالِ، وَ مَحَامِدِ الاَْفْعَالِ ... الَّتِي تَفَاضَلَتْ فِيهَا الْـمُجَدَاءُ وَ النُّجَدَاءُ مِنْ بُيُوتَاتِ الْعَرَبِ وَ يَعَاسِيبِ الْقَبَائِلِ»
[۳] سید رضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۶۵، خطبه ۱۹۲.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۷۵، خطبه ۱۹۰.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۵، خطبه ۱۹۲.    

«عصبیت شما برای خصال خوب و افعال پسندیده باشد... که در آنها افزونی جستند بزرگواران و دلاوران از خاندان‌های عرب و رؤسا و بزرگان قبائل.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۱.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۹.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۹۴.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۴۸.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۶۶.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۶۶.    
)
این ماده فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۱.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۴۶.    
۳. ↑ سید رضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۶۵، خطبه ۱۹۲.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۷۵، خطبه ۱۹۰.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۵، خطبه ۱۹۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۱.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۹.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۹۴.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۴۸.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۶۶.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۶۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قبیله»، ج۲، ص۸۴۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 192 نهج البلاغه
جعبه ابزار