• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قضیه متصله اتفاقیه خاصه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قضیه متصله اتفاقیه خاصه، به‌معنای قضیه متصله اتفاقیه، با صدق مقدّم و تالی است.



قضیه متصله اتفاقی از نظر صدق مقدّم و تالی یا صدق تالی تنها، به "قضیه متصله اتفاقیه خاصه" و "قضیه متصله اتفاقیه عامه" تقسیم می‌شود.


هر گاه در قضیه متصله اتفاقیه، وابستگی اتفاقی تالی به مقدم بر فرض صدق هر دو (مقدم و تالی) باشد آن را "قضیه متصله اتفاقیه خاصه" می‌گویند مثل: "اگر انسان ناطق باشد حمار ناهق است".
اگر وابستگی اتفاقی تالی به مقدم بر فرض صدق تالی تنها باشد، خواه مقدم صادق باشد یا کاذب، آن را "قضیه متصله اتفاقیه عامه" می‌گویند مانند: "اگر انسان سنگ باشد، حیوان حساس خواهد بود".


نامگذاری به عامه و خاصه به لحاظ نسبت عموم و خصوص بین این دو است زیرا هر گاه مقدّم و تالی صادق باشند تالی هم صادق است، اما صدق تالی دلیل بر صدق مقدّم نیست.
[۱] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۱۱.



در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:

• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.


۱. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۱۱.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قضیه متصله اتفاقیه خاصه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۲۰.    




جعبه ابزار