قضا در لغت، داراى معانى مختلفى است (از قبيل خلق، حكم، امر و ...) و در شريعت عبارت است از ولايت شرعى براى حكم (و داورى نمودن) بر اشخاص معيّنى از مردم از جانب كسى كه شايستگى فتوا دادن در جزئيّات قوانين شرعى را دارد، جهت اثبات حقوق و استيفاى آن و فصل خصومات و رفع منازعات.
