فَقْع (مفردات‌قرآن)

فَقْع (به فتح فاء و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای زردى شديد است.
اين كلمه فقط يک‌بار در قرآن آمده است.

فَقْع به معناى زردى شديد است.
«فَقَعَ‌ لونه‌ فَقْعاً: اشتدّت صفرته.»

به مواردی از فَقْع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ‌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِينَ‌)
يعنى: «آن گاوى است زرد پر رنگ كه بينندگان را شاد می‌گرداند.»

اين كلمه فقط يک‌بار در قرآن مجید آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۷.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۴۲.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۷۶.
۴.	↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۱، ص۳۴۹.
۵.	↑ بقره/سوره۲، آیه۶۹.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۳۰۵.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۲۰۲.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۲۱۳.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۷۴.
۱۰.	↑ بقره/سوره۲، آیه۶۹.