غٰاوونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غٰاوونَ:(وَ الشُّعَراء يَتَّبِعُهُمُ الْغاوونَ) «غٰاوونَ» از مادّه
غَوَى (به فتح غین و واو) به معنای رفتن به راه هلاكت است.
اين
آیه مى‌گويد (
پیامبر شاعر نيست) شعرا كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‌كنند. آيه فوق به يكى از تهمت‌هاى كفار نسبت به پيامبر كه او را شاعر مى‌خواندند اشاره كرده، زيرا همان‌گونه كه در آيه ۵
سوره انبیاء آمده است، گاه مى‌گفتند:
(بَلْ هُوَ شَاعِرٌ) «او شاعر است.» و حتى گاهى شاعر مجنونش مى‌خواندند، چنان كه در آيه ۳۶
سوره صافات آمده:
(وَ يَقولونَ أَئِنّا لَتارِكوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَّجْنونٍ) «آن‌ها مى‌گويند آيا ما خدايان خود را به خاطر شاعر ديوانه‌اى رها كنيم؟» در حالى كه
خط مشی پيامبر از خط شعرا جداست، شعرا در عالم خيال و پندار
حرکت مى‌كنند و او در عالمى مملو از واقع‌بينى، شعرا غالبا طالب
عیش و نوشند و در بند
زلف و خال
یار و بالاخره به دلايل فوق «شعرا كسانى هستند كه گمراهان از آن‌ها پيروى مى‌كنند.» در آيه ۹۴
سوره شعرا واژه «غاوون» به‌كاررفته‌است.
به موردی از کاربرد «غٰاوونَ» در قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ الشُّعَراء يَتَّبِعُهُمُ الْغاوونَ) «پيامبر
اسلام شاعر نيست؛ شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‌كنند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: اين آيه پاسخ از تهمتى است كه مشركين به
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) مى‌زدند و او را شاعر مى‌خواندند و اين جواب از
تهمت دوم ايشانست و اولى آن، اين بود كه مى‌گفتند او شيطانى دارد كه
قرآن را به وى
وحی مى‌كند. و اين دو تهمت از تهمت‌هايى بود كه در
مکه و قبل از
هجرت همواره آن‌ها را تكرار مى‌كردند و به اين
وسیله مردم را از
دعوت حقه او دور مى‌كردند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غاوون»، ج۳، ص ۳۷۷.
