• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَیْر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ادات استثناء.


غَیْر:(غَيرِ المَغضوبِ عَلَيهِمْ)
«غَیْر» (به فتح غین) از اسماء دائم الاضافه و کلمه استثناست و به معنای «جز، مگر، ديگر» است.
اين آیه در حقیقت تفسیر روشنى است براى صراط مستقیم كه در آيه قبل خوانديم، مى‌گويد: مرا به راه كسانى هدایت فرما كه آنان را مشمول انواع نعمت‌هاى خود قرار دادى (نعمت هدایت، نعمت توفيق، نعمت رهبرى مردان حق و نعمت علم و عمل و جهاد و شهادت) نه آن‌ها كه بر اثر اعمال زشت، و انحراف عقیده غضب تو دامن‌گيرشان شد و نه آن‌ها كه جاده حق را رها كرده و در بيراهه‌ها گمراه و سرگردان شده. در حقيقت چون ما آشنايى كامل به راه و رسم هدايت نداريم، خدا به ما دستور مى‌دهد كه در اين آيه طريق و خط پيامبران و نيكوكاران و آن‌ها كه مشمول نعمت و الطاف او شده‌اند را بخواهيم.



به موردی از کاربرد «غَیْر» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - غَیْر (آیه ۷ سوره حمد)

(صِراطَ الَّذينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضوبِ عَلَيهِمْ وَ لا الضّالّينَ) «راه كسانى كه به آنان نعمت دادى، نه كسانى كه مورد غضب واقع شده‌اند و نه گمراهان.»

۱.۲ - غَیْر در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: (وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإيمانِ، فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ‌) كسى كه ايمان را با کفر عوض كند، راه را گم كرده، كه مى‌رساند دسته سومى هستند كه نه راهشان بسوى بالا است، و نه بسوى سقوط، بلكه اصلا راه را گم كرده دچار حیرت شده‌اند، آن‌ها كه راهشان بسوى بالا است، كسانى هستند كه ايمان به آيات خدا دارند، و از عبادت او استکبار نمى‌كنند، و بعضى ديگر راهشان بسوى پستى منتهى می‌شود، و آن‌ها كسانى هستند كه بايشان غضب شده، و بعضى ديگر اصلا راه را از دست داده و گمراه شده‌اند، و آنان (ضالین) اند، و اى بسا كه آيه مورد بحث باين سه طائفه اشاره كند، (الذين انعمت عليهم) طائفه اول، و (مغضوب عليهم) طائفه دوم، و (ضالين) طائفه سوم باشند. و پر واضح است كه صراط مستقيم آن دو طريق ديگر، يعنى طريق (مغضوب عليهم)، و طريق (ضالين) نيست، پس قهرا همان طائفه اول، يعنى مؤمنين خواهد بود كه از آيات خدا استكبار نمى‌ورزند.

۱. حمد/سوره۱، آیه۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۲.    
۵. حمد/سوره۱، آیه۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۱۰۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۵۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۰۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غیر»، ج۳، ص ۳۸۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حمد | لغات قرآن




جعبه ابزار