غَفَرَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَفَرَ:(وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ) «غَفَرَ» به معنای پوشاندن و مستور كردن است.
آیه مورد بحث به سراغ مسئله
صبر و شكيبايى و
عفو مى‌رود تا بر اين
حقیقت تأكيد كند كه حق
انتقام گيرى و
قصاص و كيفر براى مظلوم در برابر ظالم هرگز مانع از مسئله گذشت و عفو و بخشش نيست، مى‌فرمايد: اما كسانى كه شكيبايى كنند و طرف را مورد عفو قرار دهند اين از كارهاى پرارزش است. قابل توجه اين كه مسئله صبر قبل از «
غفران»
ذکر شده، چرا كه اگر صبر و شكيبايى نباشد كار به عفو و گذشت منتهى نمى‌شود،
زمان نفس از
دست انسان بيرون مى‌رود و روى انتقام پافشارى مى‌كند.
به موردی از کاربرد «
غَفَرَ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ لَمَن صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمورِ) «و هر كس شكيبايى نموده و عفو كند، اين كار، از امور پرارزش است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
دعوت به
صبر و عفو به اين معنا نيست كه حق انتصار و دفع ظلم از خود
باطل شود، بلكه
ارشاد به فضيلتى است كه از تمامى فضائل مهم‌تر است، چون در
مغفرت و عفو صبرى است كه از مصاديق عزم الامور است. و آن گاه كلام را هم با لام قسم تاكيد كرد، و هم با لام تاكيد كه بر سر خبر ان آورده، چون به مضمون اين كلام عنايت داشته.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غفر»، ج۳، ص ۳۲۹.
