غَزْو (به فتح غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای رفتن به طرف دشمن برای جنگ است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه بهکار رفته است، مانند: غَزوه (به فتح غین) به معنای یک دفعه جنگ و اِغزار (به کسر الف) به معنای فرستادن به جنگ. حضرت علی (علیهالسلام) در مذمّت یاران و ... از این واژه استفاده نموده است.