غضب به منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَفَق، ايجاد سوراخى در
زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ
موش-
پايان يافتن و از بين رفتن.
نفاق عبارت است از داخل شدن در
شرع و
دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر،
اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير
اسلام در درون،
ظاهر و باطن متفاوت داشتن،
دورویی،
ریاکاری.
نفاق هم در
ایمان است، هم
طاعات، هم
معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از
ریا است.
در این مقاله آیات مرتبط با غضب به منافقان معرفی می‌شوند.
منافقان، گرفتار
خشم و
غضب خداوند:
۱. ذلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا ما أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغانَهُمْ.
اين بخاطر آن است كه آنها از آنچه
خداوند را به خشم مى‌آورد پيروى كردند و آنچه را موجب خشنودى او است كراهت داشتند لذا اعمالشان را
حبط و نابود كرد.
آيا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است گمان كردند خدا كينه‌هايشان را ظاهر نمى‌كند؟!
۲. وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ ... وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ....
و نيز مردان و زنان
منافق و مردان و زنان
مشرک را كه به خدا
گمان بد مى‌برند مجازات كند، حوادث سويى (كه براى مؤمنان انتظار مى‌كشند) تنها بر خودشان نازل مى‌شود، خداوند آنها را
غضب كرده، و آنها را از
رحمت خود دور ساخته، و جهنم را براى آنها آماده كرده، و چه بد سرانجامى است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۶۷، برگرفته از مقاله «غضب به منافقان».
