غابن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غابن: (ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ) «غابن» به معناى برنده است.
(يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ) (اين در زمانى خواهد بود كه همه شما را در روز اجتماع (روز رستاخيز) گردآورى مى‌كند، آن روز، روز احساس خسارت و پشيمانى است و هر كس به
خدا ايمان بياورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را مى‌بخشد و او را در باغ‌هايى بهشتى كه نهرها از پاى درختانش جارى است وارد مى‌كند، جاودانه در آن مى‌مانند و اين پيروزى بزرگ است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
راغب مى‌گويد: كلمه غبن (كه تغابن مصدر باب تفاعل آن است) به معناى اين است كه وقتى با كسى معامله مى‌كنى از راهى كه او متوجه نشود كلاه سر او بگذارى، (اگر مى‌خرى پول كمترى بدهى و اگر مى‌فروشى پول بيشترى بگيرى)، آن‌گاه مى‌گويد: منظور از يوم التغابن كه در
قرآن آمده روز قيامت است، چون در آن روز براى همه مردم كشف مى‌شود كه در معامله‌اى كه آيات زير بدان اشاره نموده
مغبون شده‌اند و اين‌كه آن
آیات:
(وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ) بعضى از مردمند كه جان خود را در برابر خوشنودی‌هاى خدا مى‌فروشند،
(إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ...) خدا از مومنين جانهايشان را خريدارى كرده... و
(الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا) آن‌هايى كه با عهد خدا و سوگندهاشان بهاى اندكى به دست مى‌آورند. در روز قيامت براى همه اين معامله‌گران كشف مى‌شود كه
مغبون شده‌اند، آن كس كه معامله نكرده مى‌فهمد كه از معامله نكردن
مغبون شده و آن كس كه در معامله‌اش بهاى اندک دنيا به دست آورده مى‌فهمد كه از معامله كردنش
مغبون شده، پس همه مردم در آن روز
مغبون خواهند بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غابن»، ص۳۹۵.
