عمیر بن مطاع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمیر بن مطاع از یاران باوفای
امام حسین علیه السلام است که در
کربلا به
شهادت رسید.
وی در روز
عاشورا پس از
جون،
غلام ابوذر، به میدان رفت .
عمیر در میدان چنین
رجز خواند:
انا عمیرٌ وأبی المُطاع • وفی یمینی صارمٌ قَطّاع
کأنّه من لَمْعه شُعاع • اذاً فقد طاب لنا القِراعُ
دونَ الحسینِ الضربُ والصراعُ • صَلّی علیه المَلِک المُطاعُ
من عمیرم و پدرم مطاع است؛ و در -دست- راستم شمشیری برنده است؛که از درخشندگی پرتوافکنی می‌کند، در این حال جنگیدن و ضربه خوردن و به زمین افکنده شدن در راه حسین علیه السلام بر
ایمان گوارا است. درود خدای اطاعت شده بر او باد.
او با تمام توان و قدرت علیه سپاه
یزید جنگید و سی سوار (یا پنجاه سوار پنجاه سوار
) را به هلاکت رساند و سرانجام به فیض
شهادت نایل گشت.
ملا حبیب الله کاشانی پس از نقل مطالب
ابی مخنف گفته است:« بعضی- به جای عمیر بن مطاع- عمرو بن مطاع جعفی نقل کرده‌اند.»
امام حسین علیه السلام، آن‌گاه که در روز
عاشورا به راست و چپ نگریست و هیچ یک از یاران خود را ندید صدا زد: «یا مسلمَ بنَ عَقیلٍ ... یا عُمَیر بنَ المُطاعِ ... یا
ابْطالَ الصَّفا! یا فُرْسانَ الهَیجاء! مالی انادیکمْ فلا تُجیبوُنی وَادْعُوکمْ فلا تَسْمَعُونی ...»
ای
مسلم بن عقیل! ... ای عمیر بن مطاع ... ای دلاورمردان پایدار! ای سواران عرصه پیکار! چرا شما را صدا می‌کنم و پاسخم نمی‌دهید و فرا می‌خوانم و از من نمی‌شنوید.»
ابی مخنف این جمله‌ها را از امام حسین علیه السلام نقل کرده ولی نامی از «عمیربن مطاع» به میان نیاورده است.
پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۲۹۳-۲۹۴.
