عبدالله بن وهب فهری (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد عبدالله بن وهب فهری (
۱۲۵-
۱۹۷ق)، از فقیهان و محدثان
مالکی مذهب قرن دوم هجری قمری در
مصر بود.
ابومحمد عبدالله بن وهب بن مسلم فهری قرشی مصری، وی در
ذی قعده سال ۱۲۵
در سرزمین مصر
چشم به جهان گشود و از هفده سالگی به تحصیل علم پرداخت. از بزرگانی چون
مالک بن انس و لیث استفاده کرد.
در مدت بیست سال که با مالک مصاحب بود،
از او
قرائت و
فقه آموخت و از مالک و
ابن جریج روایت نقل میکرد.
سحنون و دیگران به نقل روایات او پرداختهاند.
ایشان یکی از دانشمندان و فقیهان مذهب مالکی در عصر خود بود. به دنبال پیشنهاد
قضاوت، خود را مخفی کرد و از این کار دوری نمود.
بین فقه، حدیث و
عبادت جمع کرده بود.
صد هزار حدیث را روایت کرده که هفتاد هزار از آن احادیث در دسترس است. رجالشناسان عامه او را
ثقه و مورد اعتماد شمردهاند.
آثارش عبارتاند از: کتابی در تفسیر
الموطا الکبیر اهوال القیامة
الموطا الصغیر،
المجالسات عن مالک
و الجامع فی الحدیث.
سرانجام در
شعبان سال ۱۷۷
یا ۱۹۷
در مصر
درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۲، برگرفته از مقاله «عبدالله فهری».