عبدالرحیم ملکیان قمشه‌ای اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالرحیم ملکیان قمشه‌ای اصفهانی، از دانشمندان و شعرای معاصر
اصفهان بوده است.
حاج شیخ عبدالرّحیم ملکیان قمشه‌ای فرزند حاج میرزا عبدالکریم، عالم فاضل و ادیب شاعر، از دانشمندان معاصر شهرضا بوده است. او در سال ۱۳۰۲ش (مطابق ۱۳۴۲ق) در شهرضا متولّد شد.
پس از طی کردن دبستان به تحصیل در
حوزه علمیه مشغول شد. سپس به اصفهان رفته و نزد میرزا علی‌آقا شیرازی، آقا صدر کوپائی، حاج شیخ عباس‌علی ادیب و سیّدجواد غروی به فراگیری
فقه،
اصول و ادبیات مشغول شد. آنگاه برای تکمیل معلومات خود به
قم رفت و نزد حضرات آیات حاج آقا
حسین بروجردی،
علاّمه طباطبائی،
سیّدمحمّد حُجّت، شیخ محمّد فکور یزدی، میرزا
محمّد مجاهد تبریزی و شهید شیخ
مرتضی مطهری تحصیلات خود را دنبال نمود. در سال ۱۳۴۱ش به زادگاه خود بازگشته و نزد شیخ محمّدهادی
فرزانه کسب فیض نمود. همچنین سال‌ها در محضر شیخ
مهدی الهی قمشه‌ای حاضر می‌شد.
اکنون بیش از ۴۵ سال است که در شهرضا به تدریس و
وعظ و ارشاد و حلّ مشکلات مردم مشغول است. به ادبیات فارسی و خصوصا اشعار
مولوی،
حافظ،
سعدی و
نظامی علاقه و الفت داشته و اوقات خود را به مطالعه اشعار آنان گذرانده است.
او خود نیز طبع شعر داشته و «ناصح» تخلّص می‌کند و از جوانی تا امروز به سرودن
شعر پرداخته است. دیوان اشعارش در سال ۱۳۷۶ش در تهران به چاپ رسیده است از دیگر آثار او «گنج گوهر» یا «اربعین نامه» (در شرح ۴۰ حدیث) و «گوهر مراد» (در شرح حدیث حقیقت) را می‌توان نام برد.
این دو بیت از اوست:
"بر شمع رُخَت جانا، عالم همه پروانه ••• سرگشته و حیران است، هر عاقل و دیوانه"
"از غیر تو بگسستند، صاحب نظران دل را ••• آن کس که تو را بشناخت، شد از همه بیگانه".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۰۸.
