عبادت ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از فضایل
حضرت ابراهیم علیه‌السلام که در
آیات قرآن اشاره شده، عبادت است.
عبادت خالصانه ابراهيم علیه‌السلام:
«وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِه عَالِمِينَ • وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا ... وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ؛
ما وسيله رشد ابراهيم را از قبل به او داديم؛ و از شايستگى او آگاه بوديم. و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، مردم را
هدایت مى‌كردند؛... و تنها ما را عبادت مى‌كردند.»
توفیق اقامه
نماز و عبادت، درخواست ابراهيم علیه‌السلام از خدا:
«وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ ... • رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي ...؛
به ياد آوريد زمانى را كه ابراهيم گفت: ... پروردگارا! مرا بر پادارنده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نيز چنين فرما)....»
تبيين روش عبادت، درخواست ابراهيم علیه‌السلام از خداوند:
«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ ... وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا ...؛
پروردگارا! ما را تسليم فرمان خود قرار ده؛ ... و شيوه عبادتمان را به ما نشان ده ....»
«منسك» مفرد مناسك به معناى طريقه عبادت خدا است.
اشتغال ابراهيم علیه‌السلام به
دعا و عبادت پس از ترك قوم خود:
«قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْراهِيمُ ... • وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيًّا؛
گفت: اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى‌گردانى؟! ... و از شما، و آنچه غير خدا مى‌خوانيد، كناره‌گيرى مى‌كنم؛ و پروردگارم را مى‌خوانم؛ و اميدوارم‌در خواندن پروردگارم محروم و بى‌پاسخ نمانم!»
«ادعو ربّى» به معناى عبادت پروردگار است.
ابراهيم علیه‌السلام، داراى
علم و قدرت در عبادت:
«وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِيمَ ... أُوْلِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ؛
و به خاطر بياور بندگان ما ابراهيم را ...، صاحبان قدرت و بصيرت.»
در روايت، «أولى الايدى» به توانايى در عبادت و «أولى الابصر» به
بصیرت در عبادت معنا شده است.
ابراهیم و نماز (قرآن)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۲۷، برگرفته از مقاله «عبادت ابراهیم علیه‌السلام».
