• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظهور لفظی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ظهور به دست آمده از خود لفظ را ظهور لفظی می‌گویند.


ظهور لفظی، مقابل ظهور حالی بوده و عبارت است از ظهوری که از خود لفظ به دست می آید نه از حال متکلم و قراین مقامی.

ظهور لفظی دو سبب دارد:
۱ وضع:که سبب تبادر معنا به ذهن مخاطب و ظهور لفظ در آن معنا می شود.
۲ انصراف:در صورتی که از انس ذهنی نشأت گرفته باشد نه انصراف بدوی مانند: انصراف کلمه گوشت به گوشت قرمز، در اذهان اهل عرف.
[۱] انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائدالاصول، ج۱، ص۶۷.
[۲] نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۵۰۸.    
[۳] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۱۸۰.    
[۴] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۵.    
[۵] ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۱، ص۱۹۷.


۱. ↑ انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائدالاصول، ج۱، ص۶۷.
۲. ↑ نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۵۰۸.    
۳. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۱۸۰.    
۴. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۵.    
۵. ↑ ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۱، ص۱۹۷.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظهور لفظی».


رده‌های این صفحه : اصول فقه | اقسام ظهور | حجیت ظواهر | ظهور الفاظ | مباحث الفاظ
جعبه ابزار