• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَمْث (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَمْث (به فتح طاء و سکون میم) از واژگان قرآن کریم به معنای خون حیض و ازاله بکارت است.
این کلمه دو بار در قرآن به کار رفته است.



طَمْث به معنای خون حیض و ازاله بکارت است.
طامث به معنی حائض است.
در مجمع البیان فرموده: اصل طمث به معنی خون حیض است، «طَمَثَتِ‌ المَرْئَةُ» یعنی حائض شد.
ایضا با ازاله بکارت خونین گردید.
در اقرب الموارد و غیره مس معنی شده گویند: «مَا طَمَثَ‌ ذَلِکَ المرتَعَ قَبْلَنَا اَحَدٌ»
کسی پیش از ما به این چراگاه دست نزده است.
راغب اصفهانی آن‌را استعاره می‌داند.


به مواردی از طَمْث که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَطْمِثْهُنَ (آیه ۵۶ سوره الرحمن)

(فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ)
(در آن باغ‌هاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‌ورزند؛ و هيچ انس و جنّى پيش از ايشان با آنان تماس نداشته است.)


۲.۲ - یَطْمِثْهُنَ (آیه ۷۴ سوره الرحمن)

(لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ)
(هيچ انس و جنّی پيش از ايشان با آن‌ها تماس نداشته است.)
از این آیات به دست می‌آید که جنّ هم می‌تواند ازاله بکارت بکند.



این کلمه دو بار در قرآن به کار رفته است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۵۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۴.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۴۵.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۹۰.    
۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۴.    
۸. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۷.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۰.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۲۴.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۵.    
۱۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۷۴.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۴.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۷۷.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۰.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۱۴.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۰.    
۲۰. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۶.    
۲۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۷۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طمث»، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶.    






جعبه ابزار